izua za kisanzemuga a vavayan, tjengelay a sematjumalji a qinaljan kemin tua tjananguaq a nanemanemanga tu sizuga. izua qadavan djemaladjalan a pakakiqeneqenetj tua palingulj, manu kemasi cadja pacunan a macidilj a caucau namaipuq i pagidigidi tua sanrinsiya. mekelj a semazua sa tjapisi a qavan: “djisang gacalju !gacaljau !” kacuayanga kigalju a djiruac ta maca, kaw pagalju a lukai: “maqusau aken izua su zaljum?”, aza kisanzemuga sucaqevan a dubing sapatekeli , utauta malap ta pinikabang a alju sa pakani, ikacuay pugarang anga za ramaljeng.
kasepapaulingaw, patagilj a ljemulju ta baculing, livadrek za vavayan sa kitjavilivililj i likuz, patje masulem kiciuciul ta ramaljeng a sematjumaq. kapacunan a umaq namaqamaqal a ljinaviya, sa kivadaqi:“ udjisang amin sun? neka su taqumaqanan ? ” ti ramaljeng remataladjan a mapaula qivu: “naizuangata ku valjaw, ljakua macay ka pualjaljak, izua macidilj a ku aljak a uqaljay, pakasavaqal ta u sengsengan, ka makakitulu ta kucung kitjukuda tjimadju liawanga a cavulj.
kemasizua nuizua zikan, ljaki neka itjumaq ti ramaljeng, siveli ta kakanen sa sipalimasudj a kinaizuanan. izua tu kaljavuceleljan a kalevelevan pusaqetjuan tua vicuka a gang ti ramaljeng, kemeljang tu ika ladruq anga nasi, kipusaladj taza vavayan tu kemin ta aljak. pu“ui”timadju. vaivaik a pacacikel a kivadaq tua timaimanga, ljaku ika makadjumak, inia uri makakaljava lemavut ta nasi ti ramaljeng.
pakaceveljen, aza vavayan sa vaikanan mata umaq a kiliyus sa qeljevi , naqemiladj itua qaqerengan a pacucun tua sasing nua ramaljeng. kauri migacalj semalaput ta sangel, djumaken a sinan tigami tjaimadju, celaken sa kisupuy, maitucu a vecik: “masalu tua su kinilalaingan, ika sun a suqelam tua u sasequan, neka u sipapukining tjanusun, amin za katang, ulja nutjaivililj djemumake sun ta nanguanguaq a cemekeljan.” qemaung kamaka kisupu aza vavayan.
kaw vaik a mata siaya a takang, kasucaqevan sedjelj a qauzung, vavungec, kulavaw mintjus sa mintulutuluq, kamatjatju kavilad za qatjuvitjuvi, sicaca itua katang a nanemanga, manu pacunan a haku, kacelaken sedjelja king. saqetju a varung nimadju. kiculjaculja a ljemulju ta baculing, kiqauzeqez a cemuking, ulja nu mangetjez a aljak sapacun, ika semanpaqeteleng a savaqalanga tjaymudju, paulan anga ca namaitucu a kininemeneman
有個畫家女孩喜歡隨意走在不同處,尋找事物做為畫畫靈感。有天看著很遠地方,一個人倒在三輪車旁,跑到他身邊不斷輕拍他的肩:「醒醒!醒醒!」老人眼睛慢慢睜開,小小聲說:「我很渇,你有水嗎?」畫家打開水壺給老人喝,又從包包拿零食給老人吃,沒多久恢復了元氣。
清醒後繼續拾荒,女孩擔心的跟在後面,直到傍晚跟著老人回家,看那破舊的茅草屋,便問老人:「你一個人住?沒有家人?」老人本來有老婆,因難產而死,兒子讀完國中就離開。
那時起,畫家只要有時間,都會買東西送老人,幫忙整理家裡。某年冬天,老人胃癌,時日不多,拜託女孩透過任何方式找兒子,沒人知道下落,最後過世。
喪事辦完,女孩想去他家繞繞後關門,坐在床邊看著老人的照片,摸枕頭時,一封信寫著「謝謝你照顧,不嫌棄我臭,我沒東西可以送你當紀念,只有那米缸,希望你能找到好歸宿。」女孩痛哭。
打開米缸全是蟑螂、蟲、老鼠,沒多久蟲四處逃離,將米缸倒出,只見一個盒子裡面是一塊塊金條,感慨老人餓肚子拾荒存錢,希望兒子回來,不會看不起他,這樣盤念著。