朗聲四起

O pilitodan to mami’ ko kafarawfawan a palapatan, saka mara:tar kako a mitoor ci mamaan a tayra i omah no pisalosayan, ciniawitan kako to fakar ato sasayit, kalic sato kami to kelakela’ a malingad. Tangasa^ sato kami i pisalosayan i, ma’araw ako koya heci^ no losay i lotolotokan, lo:fic sa kora heci^ i fafaed no losay a kilang; ira ko kaliyalaway, o kandaway, o tata’akay, o mamangay, matiya o dawdaw i lotolotokan a nengnengen. Oya ’o’ol i mamimami’an i, safelafelat sa a mapa’edil no likat no cidal to dafak, matiya o faco^ no nirenafan, sa salongan sa a nengnengen.

Feriw sa ko fali^, mangiyangi^ ko heci^ noya mami’, matiya o palicayay i takowanan, “ Marohem to! Kanarikay! Alaen to kako!” mato saanay. Rawis to cecay a mami’, tangsol han ako a mipodac, sa fang:sis sa a masanek i taliyok. Awa^ to ko patolasan, awa^ to ko paherekan ako a komaen, matomes to no salang no mami’ ko ngoyos, macedem ri ’acicim to ma:mang. Wata:h! Lipahak ko faloco’ a komaen i palapalaan. Sowal sa ci mama^, “Oya nipodacan a podac no mami’, efengen i semosemotan, o mamalatayhi^, o nga’ayay a sakaromahad no pinalengaw kora.” saan.

O:poh sato kako a misayit a militod toya mami’, hatosa^ han ako ko kamay a matayal, misayit ko kawanan a kamay, miteli^ i fakar ko kawili^. Misaneneneng i taliyok, ira itini, ira iti:raw, sacolicolil sa kako a misayit militod a miparo^ i fakar. Ma’araw ako ko cohel no ifangat i koror ni mama^, kirami, ano maroraro:ray ko tatirengan niira a matayal i, romadiw to hay-na-lo-wan. Harate:g sa kako, o cecay a lipahak no faloco’ a makadofah ko kinaira. Kako sato to no mako toya tatokian, na’o:n han ako a misongila’ a miteli^ a mitomes ko piparo^ i fakar toya mami’; manina’ ako ko roray ni mama^ a matayal, o roma^ i, micada^ kako to lipahak ato kadofah no kinaira i narikoran no pisa’icel no matayalay. I kafarawfawan sato to mihecahecaan, caay ka eca^ tayra kako i pipalosayan, minengneng tora ma:kapahay a lengaw no losay, mitanam tora macedemay a heci^ no mami’. Nano kaemang tangasa^ anini^, caay ko mamata:wal i faloco’ kora fangcalay a pinangan to kafarawfawan.

秋天是橘子的採收期，清晨跟著爸爸去果園，手上拎著竹簍和剪刀，坐著農車出發。看見滿坑滿谷的橘子掛滿枝頭，像一顆顆的小燈籠。我伸手摘了個橘子剝開來，橘子香充滿周遭，我一口一口地往嘴裡送，橘子帶著似有若無微酸的滋味兒。爸爸說：「剝下的橘子皮，丟於草地上作為肥料，可以促進植物的生長，是非常好的通用肥料。」我將橘子裝滿竹簍裡，體會到爸爸的辛苦，也享受努力耕耘後帶來的豐盛與喜悅。