朗聲四起

u paqenetjen kaqaqunuan a’en, tjengelay a matisiaba a pacun ta kisiya. ulja za tisiaba demudut tua ni vuvu uqaljay a umaq, avan sika ruvaik a’en a mazua kivangvang.

nu u pacunan a kisiya pasaviri ta qetjung, makeljang turi sema valangaw. nu vaik a pasanavalj, avan nu sema takaw. nu cuayanga semekez a palamu itua tisiaba. ljakua nu cuayanga djaljaw sa cemalivat ika semekez. aza kisiya na pinivavaw anga tua tjuruvu a sikataqaljan a sema tjumaq, tauta na pivavaw anga tua mareka qaljaqalja uri kivangvang a semamaza.

nu djemaljun ta masulem, djemavac ti vuvu mata tisiaba a kasasavan, au u kiciuran i gidigidi tjaimadju. a ku vuvu ru tjemaucikel tu ita milimilingan tjanuaken. izua seleseleman a qadavan naqemudjaqudjalj, kemasi ta tisiaba a tjevuta timadju, na ljeteteku ta tjaljetjalj a na temapulju tjanuaken, manu djaljaw ravac ka djemavac, ika nakinemenem seqedalus, manguaq angata ika na secugecug a u qulu ta kalavan aya timadju.

au u kivadaqan anan ti vuvu, “nungida maqati anan itjen a makakisiya? ”, “ nu meqacanga sun, maqati anga ljevavaw!” aya temevela ti vuvu tjanuaken. sa nakikaljavaljava’en tu djemaljun ca qadav.

izua tu ita qadaw a kadjamadjaman, kamaka tavelak tua dingwa ti vuvu, qivu timadju tu uli kacuin a’en a sema taihuku. namaleva’en kalemangeda sa mintatulutuluq. ulja nu ljevavaw ta kisiya, maqati a kemasi tua qezung a ljemizaw tua maretimalji a nanemanga. maqati a keman ta maljian a kakanen, veneli tua vaquan a vangavangan, kemava tua bulay a kava.

u paqenetjen anan tua sipuita a ljevavaw ta kisiya, izua qaca a zaing matu cemelalaq nu ljetaladj ta qetjung nua gadu, nu cemalivat tua malji a tisiaba, u kivadaqan ti vuvu tu anema ngadan imaza. ka djemaljun i cesang, izua paveliveli tua bintu i sasaw.cuayanga za kisiya cemalivatlivat, kimaya izua tjelu a puluq a tisiaba, pakata qezung sa pacun a pasasaw liaw a ljavavavavaw a umaq, djemaljun anga men i taihuku.

“meqacanga sun, uri patagilj anga sun a kitulu imaza” aya ti vuvu. ka lemangda’en qemaung a’en sakamaya. tazua nasaljinga’en tu cemikel a sema qinaljan. patje tucu, kana ljevavaw’en ta kisiya mapaqenetj za u kinaciurang kata u vuvu, ika madraudraw.

小時候，我喜歡看火車。火車往左開往臺東，往南則是往高雄，它載著回部落的親人和觀光客。黃昏時，我常陪爺爺在火車站旁散步，聽著他講故事。有一次，我問爺爺我什麼時候能搭火車，他說等我長大後。有天，爺爺真的帶我去搭火車，我沿途看見不同的風景，當火車進山洞時，轟隆聲讓我又驚又喜。抵達臺北後，看到許多高樓，我開心又興奮，但爺爺說我以後要留在臺北唸書，我卻哭了，只想回部落。如今每次搭火車，這段回憶都歷歷在目。