朗聲四起

ne noana’o ta fuengu, la na’nosino uk’a hiapeoza cite peela mia mopihi to va’hʉ, hote mioci uhne fuengu ho yaahioa, la acnic’o supihi to va’hʉ, ne momian’ala ’o’oko, ’so ’ohamocu tasko supihi, conoc’o ’ola evasʉzʉ ci mamameoi, ’ola eakaako honcieno o’te smovei hopihi. yainca to ak’i-- ”hote mopihi ta c’oeha, la ahtuo’te biebimi to ake’i mia’usnu to ayovcusi tomo ake’ihe smoococoyʉ, zou tola peela aiti ho husansana ’o mʉ’eona si, honci no himeu, la boemi to isi s’ofʉ ho hootothomi na hiasi fozu ho hiasi smomacongoa, honci o’te asansana, ’alas’a aha’o ’aʉnpʉnpʉ mioci mopihi”, ma teeno maiinenu honci o’te meelʉ hopihi? os’o yainca. yut’ingi ’o amopasuya ho maica-- ”honci o’te mocu meelʉ mopihi mala mooteon’a to aezonʉ to toaphoyʉ, honcino o’te uovei to teova ho soupuzu ho ngineano”.

tola aesiesia pahsʉsʉfta ta cou-- honcieno sunghucu, honci ake’i smoopoponeo ho ake’i mohpopoha’o na chumu, zou! hoci amako o’te aemoemou ngoheʉngeʉ no kuici smoyo, mala mozeʉ fihto chumu ho oheovcu he, zou asngʉcʉ bumama’tʉ’tʉs’ʉ ho o’te poa smotokʉa ’e fnguu, ’ala man’i ’o te peela t’opeapi to aaskiti to c’oeha, honcino miocic’o yʉfkʉtʉ he tomo taso ci chumu, ’ama tako at’inghac’o tiepʉnga na tonʉsu, hocu no smoekeukeucu, congo ho o’te meelʉ aot’ou co t’ango, zou hon’a mais’a pano mo e’tʉyʉ ho tʉtpʉtʉ ho o’te yuv’ohʉ!

zou to va’hʉ ne fuengu, la’so na’no maevoevoza ho bankake ’o mapapae’ohsasi ho suhsuyoic’o, honcino suobuku, ma lac’o pnanfi na tonʉ ho osnic’o butaso tmo’peapo, lato a’ʉmta sokoeva ho smoyoa na eni, ’o lato yainca-- ”suobuku, ’alas’a mongoi ta yo’nʉngʉ tan’ete, mongoi ta yo’nʉngʉ teen’ano ahtu mainenu!”, ’o’so va’hʉ ta fuengu, la yuyu’eo ho susuyoi, honcisi no snoyafa nomo yo’nʉngʉ, la na’no lua es’e’o to feongto fatu ho cʉnghʉ, honcieno o’te s’usna no evozasi ho poa smoma’payo’ʉ honcieno o’te alacuc’o poa smopunakia.

asngʉcva talʉa ’o lahe pahsʉsʉfta no noana’oto, lahe pahsansana zou pano ”engohcu”, ko’koeno ho lato emocmu’u to chumu to va’hʉ, lato ahtu o’te bispueho na’a(la ma’cohio ho poa aʉt’ʉcʉa no ak’emameoi); toobuku to fatu(alano snaon’oza na h’oepona no engohcu), tatocu smeecʉ’ho supihi honcieno o’te peispak’i to chumu.

以前年山區，河川大都是無橋可過河，若想去上山工作，必需涉水過河，以前我們還小，還没有涉水能力，總是由隨行大人牽扶或背著渡河。鄒族傳說中的戒訓：如果落水，若河川稍平緩及河水流速較慢，只要你不過度緊張害怕，則可順水流而下，保持清醒及不讓頭部撞擊，河川下游沿岸有很多可游上岸之地方，若極力抗拒是無謂的耗盡體力！長者教晦明確指出有「水鬼」，我們靠近河水之前，必先敬神或抛石入水，之後我們就可安心渡河或玩水。