朗聲四起

Maaq dau qabasang tu bunun iniqumisan a mananu tu malsisihal, maqei mapit’ia ka nii tu munba’av tinlukis, kan’anak a lukis mulumaq. Maqansiap dau amin lukis a mapababazbaz i bunun, anaak aipa masailang tu isaq lumaq a uka’an lukis. Maaq a lumaq i qalasun siin malsauqzanga, sia dau qumisang tu lukis siin nii tu maluqluq tu saanga mulumaq. Maqei abuqan a tastulumaq a, sia dau mabubulsuk lukis siin maluluqluq tu saanga kan’anak mulumaq.

Haiza tu tas’a qanian, kan’anak a lukisa munhaan bunun tu lumaq. Haiza dau tatini binanau’az tupaun ngaan tu Uli, ilumaq aipa matitindun i paliqutan a, samuqei maaq dau ka lukis a an’qalqal i is’uslun tu qaimangsut, mindikla’in. mahau daingaz a binanau’aza, tupa ka binanau’aza tu, “ Kama’aq amuu mulumaq ti tuu? Ipin amuu munata! Maqei ikma’ia aam lukisa na’anak aam siza! ” nii tu patalmadia, aminin a lukis sanmatilain maisnahaan pipit’ai’an pasi’adas musuqeis munba’av. Maaq a lukis amin masu’nuq daingaz, binanau’az a anputusputusang babazbaz. Tupa aipa tu, “ Na azaq tuza amuu aii? Ipin amuu mudaan, na anaakin aam tinlukis!”

Antalam amin lukis a tu, “ Na maisnalaupaku aam ni’in  lunglunguan anaak munhaan bunun tu lumaq!” Tupa binanau’aza tu, “ Ipin amuu mudaan aii ! Azaq in tuza amuu! Maqtu aam kan’anak tinlukis! ” Tinsu’nuq amin a lukisa, matin’amin dau ka lukis, saang, haizang dau ka kitda siin habul amin mainalumaq ta sasbai. maisnatudiipin, ni’in a lukis lunglunguan saqna’an. Taunalaqbingin, minsuma’in isiata mainaludun qainanup tu bananaz, kalumaqin, saduu aipa inaita pipit’ai’an, uka san tas’a lukis saduan, tingquza aipa, minliskin tu maviain a lukis tu ni’in kan’anak mulumaq ti tu?

Tupaun istaa isiata binanau’az tu, makuaq tutuza tu? Titi’ti sia binanau’az ta is’aang, ni’in niap tu na tukauq, mapising aipa na pitsabaqun. Sisipulun istaa binanau’aza tu : “ Su’u ka qalmang kamazav mahau i lukis ta, paqpun ni’in na lukis kan’anak mulumaq ti.” Mainatudiipin, maaq a bunun i mapit’ia ka, asa tu anakin munba’av tinlukis ansaqan mapulumaq, na tudiipin haiza Lukis ispisdua mapit’ia na kaunun i tastulumaq tu bunun.

古代煮飯不用去山上去取柴火，柴火會自己到家裡，也會和人說話，乾的木柴、易燃的柴火會自己走進家裡。有天，木柴又自己走到別人家，婦女Uli在家裡編織族服背心，結果木柴碰掉打板工具。婦女非常生氣把木柴趕出去，於是木柴、松柴、餘爐、火灰都離開家裡。

丈夫從山上打獵回來，發現廚房沒有木柴，妻子不知如何解釋。他訓斥妻子。後來，人類煮飯，需靠自己去山上取柴扛回家，才有柴火燒，可以煮飯給家人吃。