朗聲四起

izua ka kintalj pacun aken tua vincikan itua tinnaw, pakanguanguaq aken aravac tua patarevan i taladj.

azua vincikan napatjanema tua galas a kuppu nu pinizuan tua miluku, “aicu miluku,” aya a marka caucau; qau nu pinizuan tua ’abula, “aicu ’abula,” aya a marka caucau. nu sepaka-amin timadju a kuppu, a marka caucau mana makapacun anga tu kuppu azua, sa qaqivu a: “aicu kuppu,” a aya.

aicu a vincikan napakinemnem aravac tjanuaken.

nuka ki ken a namasankuppu a ita, aki ku pizua-i tu anema aya-u? qau nu pacun a qaliqali, aki ken a namasananema aya-u? aki ken a kemljang tuki ken a anema?

a paqulid, napakisumalji aravac a caucau. nu sikilaing tua kakudan, a caucau nu tjameqaca, saka tjaliaw a kinljangan, sedjaljep a tjamacaqu a kipakeljang a paljaluai tua patjara timadju. ljakua, matu inika namayatazua, a caucau nu tjameqaca, saka tjaliaw a kinljangan, tjamacaqu a kipaselem, a kipasasenguaq a kimadju.

izua za ku kaka a vavayan a tjaljaljak tjanuaken tu lima a cavilj, tuazua ka tjakakedrian anan timadju saka itua yucing anan, nu kana mangtjez timadju a semaumaq, inika makaqaqivuivu tua tjaucikel, azua kinaigakkuan a puraketj sitjaucikel a paljaluai angata. qau senayu nu ayain ni kina, semnai timadju; milinganu nu ayain ni kama, menilingan timadju.

tucu itua kusiau anga timadju, liaw anga a kinljang, ljakua patjasegalju anga aravac. qau senayu nu ayain ni kina, ini anga ka selaing a semnai; milinganu nu ayain ni kama, ini anga uta ka pukauii a menilingan. timadju patjalialiaw anga sizaqazaqaw a pi varung, macaqucaqu anga uta a kipaselem, a kipasasenguaq a kimadju.

nuka ki ken a namasankuppu a ita, aki ku pizua-i tu anema saka inika maparumalj a ku kinakemudamudan? anema ken aya-u, aki ken a kemljang?

aicu a vincikan itua tinnaw, matu temulutulu tjanuaken: a tja varung nu pinljuqan anga tua pukuya, tua manguaqan, tua tjemuljuk a kipapiayan tua ngadan, azua ini anga ka mavan a sinipaqati a tja kinakemudan angata.

a caucau maluljai a pakaizuazua tua namapakakudakuda, ljakua pazangal a pakaizua tua kaqulidan a timadju.

有篇文章談到，玻璃杯裝滿牛奶，人們會說：「這是牛奶。」杯子裝油時，人們會說：「這是油。」當杯子空置時，人們才看到杯子，會說：「這是杯子」。

如果我是玻璃杯，我現在裝甚麼？在人的眼中，我算甚麼？我知道自己是甚麼嗎？

人很奇妙，長得越大，知識越多，應該越能夠表達出真正的自己。事實上並非如此，人長得越大，知識越多，越會隱藏、裝飾自己，越來越說不清楚自己。

我有個小我五歲的妹妹，幼稚園時，總有說不完的故事，可以把一天的細節，說得清清楚楚。媽媽叫她唱歌，她就唱；爸爸叫她說故事，她就說故事。

上國小了，變安靜了。媽媽叫她唱歌，她不願意唱；爸爸叫她說故事，也不樂意說了。漸漸的，有越來越多的秘密，也學會開始隱藏、裝飾自己。

如果我是玻璃杯，我現在裝甚麼？我失去了自己的本相？我是甚麼，我知道嗎？

當我們心中裝滿成見、財富、權勢時，就不是自己了。人往往熱衷擁有很多，卻往往難以真正的擁有自己。