朗聲四起

aicu a ramaljeng kasicuayan na daigaku a sinsi, kisan temulutulu tua zemuga, liaw anga cavilj a kipapucemecemel tua madraudraw a saqetjuan. ljakua nu pitjaivililj a qadaw tjameracuk, uli magudem anga zinululj, ika samenguwaq. saka neka zikang a kilalaing nua marekaljak tjaimadju, maitazua satjezen anga mata kisakilalaing tua namarauraw a ramaljemaljeng a kakaizuanan.

izua tu ita qadaw, u sipatada tua cengelj, manu makapakaka tua tjaseqadilj a ramaljeng, u pacunan a kisi pinikalavan a sankucukucuin a djuladjulatan, nucuayanga santjalupungen pitua qulu, izuanga semenasenay tua “maledep anga qadaw”. aza salasaladj izuanga madradrangadranga sa vuljuqen ta kisi, timadju ikasananemaing, aza lunung na sevuqesi anga i kalavan, na sedjekec itua kava, quvalj nimadju. ljaki paljilji nua mareka aljak, ika paqenetj anga, kana pacun ta tuki itua siva a milingan, patagilj a tjarautjaw a maitucu: “kilimu! kilimu uri vaikanga en a temulu”. saqetju a tjavarung a pacun.

aza pakata drinaudraw a zikan, kinanguq kanaika madulep, nuku pacunan a ramaljemaljeng, nalitequc a pacucun pasaqayaw naka garan, izua naqemiladj ika miraruaruwa, amin a mabinziu migacalj a djaravac, nu itaqadaw na qemiladj sakamaya,“keman-temekel-taqed” ljemita ta qadaw, ika maumaumalj a sikipakakudan niamadju.

老人曾是美術教授，罹患失智症多年，日漸嚴重，積蓄幾近耗盡，子女無暇照顧，只能送往機構安養。他曾將飯碗當鞋、當帽，唱起「又是黃昏」，失去記憶也失去尊嚴。看到時鐘指九點，仍堅持要去教課，讓人心酸。每日三步驟「吃、喝、睡」，無親人探視，只剩等待與失落。

失智是無法選擇的疾病，照顧者需極大體力。晚年是否安穩無人能料，期望社會給予更多理解與支持，讓這些被遺忘的人，不再孤單無助。