朗聲四起

ko na karwan o pongso namen, a ka no ka vavahey namen, ka ni am aka ni ina a ka da wari, ta ko na mangey meyvatvatek do ilaod. ko masarey, ta ko manakem o ko kapeylingalingey do ilaod. ko ikalow am, kaji ko maka apan so kararey ko, ta sira mateteneng a ya meyvilang o dehdeh do malaod am no ko manakenakem mowyat ko a macinanao, ta o ciring na jiaken ni ama ka ni ina am, “ji ka tongowakowan a meyvilang ta ipacipanownowji mo. pakamizingen mo inanao da jinio no sinsi nio, no mian so ji mo a tenngi, ipanci mo do mateteneng a kararey mo.” o ciriring da jiaken da ama ka ni ina am ko tomangozai. ya ko tomeypakatkaci no ya katenngan.

ori ney ka teyapia no ya mowyat a macinana o. ta ya neypeyparo no ya katenngan. a yavilangan a vakong. no namen rana meysiking a meyvatevatek, ko na ji alawan ko ka ji makatenngan jia, ta ya ko na nipeykakasa o ko nicita vakong. ko ikasarey no onowned a ya mangey maciehza do kararey ko, mangey do pantow a meyyowyow.

nokakoa o malavayo a tao no niomhat rana do kocong am, karoan da rana o yanan da pongso a mangey do ilaod a mivatvatek. ikongo do ji miyangey o iweywawalam ta a ka no ciriciring ta ka nira dehdeh, abo paa o zingwa, so ka teymakarilaw no mivatvatek do ilaod a malavayo a tao, abo paa o nizpi da ipanazang so makakaday a vakong, so ipangbo da so nakem a mapaw no nikazovoan da pongso.

o kapia na am, katenngan da siraa no sinsi a apo do as aka mahataw, so karakorako na pa no karilawan da nira a sidongen. Akma no miwalam sira do gako am, ipikala da sira so vazey a iyan no nizpi da ipanazang so ipangakadey da.

Siciaikoa ya rana am, ya aroko rana o na nikablisan no pimasaodan no tao do pongso, sia mateneng rana mininizpi o kamanlalavayo a niapoan da, ya na mian so zingwa a ya ipisirisiring no as aka vahey; ya na mian so da ka lovolovotan no malalavayo a tao do Taytong, a pacinanaoan so matareka a meyciamadadayan a vazey; no mahep am ya mian so sinsi a ya somidong jira amnanao jira do da ji azab pa do vakong, so da ka pia rana no ya mivatvatek do ilaod a malavayo a tao.

我離開家鄉、家人、父母親、兄弟姊妹，因為我要去台灣讀書，我很開心我能讀更多書。我比較擔心趕不上我同學、朋友的程度，因為他們都很會讀書。爸媽對我說：「不要讀書不認真，不然會是最後一名，要仔細聽老師的教導，遇到有不懂的地方，就去請教同學。」

我就很認真學習，就可以知道很多書本的知識。考試時，我就不怕我不知道，因為我已經預備好了。

以前，國中畢業後的學生就要離開家鄉，到大島求學，生活習慣和語言等等和大島不同，當時沒有電話可與家人通話；也沒有零用錢買參考書等等學習用具，思念生長的家鄉情境令人心疼。

往好處想，老師們都知道他們來自離島，因此特別關懷他們，學校放假日，會讓他們做點工作，賺取零用錢買所需的用品等。

現在，蘭嶼生活有了很大的改善，年輕父母都會找工作賺錢改善家庭生活；有了電話可隨時聯絡；在台東也有專為學生設的學生中心，提供各種學習技能；夜間也有老師群義務給予課後輔導和學習，因此旅台學生有了更多元的學習管道。