朗聲四起

sessen muzan ya qaRabi, paqenanem iku madded ta ngayaw na takan, maw mammaq ay zanum ta awan, quni tuRpus Raynguan ku, metenes ti iku madded, ta takanan ay dingki zan ti mammaq. qaRabi semiyup bali tu takan, nitanganan sudad sasudadan qawqawman mai tu nisudadan, Rutapa sudad ta takanan, tangi azu nengi taytan ma, tangi ay aiku, badaqan ku kutkutan ku anem, qawqawman mai iku tu sapuniRan semudad. patay ti anem ku, “maken nazaw ma qenasuppaRan ku ni? ”metawa iku timaikuan, mai ti tu nianiana simpez na uRu ku, mai ku tu kenasianeman qaya, wantima suni na uzan, suni na bali seRay suni na nisiyup na bali matangan ti ya sudad maipil ku, makasianem ku ti siRab seRay setangi yau niana lazas bettuq, makasianem ku ti qaya masang ay lanas. Raynguan ku melaziw ti tu utani dukian, Rameneng iku kasianem tu lanas na masang nani tuRantuRabi ti, taytan ku sasudadan ku qawqawman mai tu nisudadan, muwaza saliyaman ku tu sudad mai pama niliyam, muman iku metawa timaikuan; “tangi kidadan na ti, qayau pama anem pisapat kasianem ni?”

masengat iku matiw pasa dengat miRi, yau tumsuR tu tinRan qenasessan na bali semiyup, mai pa iku metuRuz, ta senazau tuRpus bali na qaRabi, kintani lazat azu aiku, maded ta ngayaw na takan mai tu nisudadan niliyaman? kintani lazat yaupama ta qatian kelawkaway mai pama temanan uu yau pama lazat pasasani semaqsaqay, tatezuma leppawan tatezuma qenabinusan, seRay kemilim tu qangidan na. meRining iku temayta tu takan, saliyaman sasudadan ku mai nitingiwan, tangi ay aiku, azu miRi ta Rayngu talawman ay naung seRay lazing, yau tungus ku saqazawan tu qenabinnusan, taytan ta pasi kitut ma tu zana ’daq saqazawan ku lanas. qawqawman tuRpus seniyup na bali, qawqawman ya uzan, ineban ku dengat, temabal tu ta qatian ay suni na bali suni na uzan seRay lanas, mai pama iku ngid qaynep, qasukaw pama iku maynep, mai pama iku ngid qasuqas, buwaqan ku ta awan tuRpus ti ay zanum, muman iku mala tu saawa mammaq ay zanum, muman iku madded ta ngayaw na takan ku temaqsi, pasi yau mazemun lazat maynepan ti tangi, wanayka aiku, Rusiangatu pama ngid pama iku padames temaqsi.

寒冷又下雨的夜晚，我獨坐在桌前，茶杯裡，曾經溫熱的水已經變得冰冷。該做的功課如今還是空白一片。腦裡擠不出任何東西，不禁想起昨天、今天發生的事，甚至想起更早的往事。當我從回憶中醒來時，已經是深夜。

回頭看著桌上依舊還沒讀完的書，此時的我，如同站在無法跨越的高山、大海，但是這些所謂的難關，與其他人比起來可能微不足道。我還不想認輸。我重新拿一杯熱茶，再坐回位置上，此時是許多人安睡的時刻，我的戰鬥才剛開始。