Ngo^tep to ko mihecaan no mako, fafalo ko paro no loma’ ako; ci mama^, ci ina, ci ama:, ci kaka to fa’inayan, kaka to fafahian, safa to fa’inayan, safa to fafahian ato kako. Lipahak kami a makomoday ho a ma’orip i tafalong a niyaro’.

To dafak, na’o:n sa ko cidal a masadak, mara:tar ci mama a talapala a maomah. Palalen ni ina kami ta misakaranam ciira. Kako sato to no mako, minecnec ho to mata, miyatayat ho to tatirengan ta lomowad nani kakafoti’an. Maherek kako a cifodoy, misolac to wadis, malalo’op i, maranam kami to nipatalaan ni ina to sakaranam. Herek a maranam i, ira ko mitahidangay i papotal: Tata! Talapicodadan to kita saan. Cefis to pacodadan, o pi:yoc no niyam a talapicodadan.

I fatad no lalan, fangcal ko fali no niyaro’, i ka’ayaw no niyam, ira a ma’araw ko fohcalay a cahid, matiya maedengay a rawisen no kamay. Ora i ka’ayaway takara:way a lotok i, o cung-yang-san-may, sakangdaw sa a nengnengen. I talyok no niyam, o fangcalay nani lotokay a nanom no ’alo, i kawali no niyam i, o palapalaan, feriw han no fali i, sa fangsis sa ko sanek no falo no kilakilang. Ira ko maeferay a ’odal, ira ko ’adipangpang, sa fangcal a a nengnengen, matiya o i salaloma’ay no renaf.

Masoni to ko kakeringan to pipahanhanan, taloma’ to kami. Micerem to ko cidal i saetipanay a lotok. Koyod to pacodadan, salipahak sa kako a taloma’. Itiya, herek saho ko matayalay a mipanay, ’aloman ko ’ayam a mikilim to kakaenen i palapalaan, madiko: koya kolong i semesemotan, mingotngot to semot ko ngapa, dakawen no ’ayam i koror nira, mato sarihaday sanay.

To dafak malingad, to kalafian taloma’ ko maomahay. Awaay ko cango’ot to nanom ato kakaenen, matira ko ’orip no i niyaro’ay. Herek a malafi, maro’ i papotal kami a masasowasowal, o wawa sato i, lipahak sa a makako^ko^, matatawatawa^. O kalipahakan no niyam kora tatokian. To dadaya sato, to’aya sa ci ama: a minengneng to kakarayan, malikat ko folad,  ma’araw ko fo’is, sowal sato cingra i tamiyanan, o mamacidal fangcal ko romi’ad anocila saan.

我今年十歲，我家共有八個人，除了父母外，還有外婆、哥哥姐姐、弟弟妹妹和我，我們住在太巴塱部落。

太陽從海岸山脈升起，揭開一天的序幕，爸爸一早就到田裡工作，媽媽叫醒我們後做了早餐。我伸個懶腰，離開被窩。我穿好衣服，刷牙洗臉，吃著早餐。此時傳來上學的呼叫聲，連忙拿起書包上學去了。

走在路上，空氣格外清新，眼前的雲好像伸手可及，遠方的山是中央山脈，身旁小溪是飲用水的來源，前面一大片原野地，風吹來小草隨風搖曳，野花雖不妖豔，卻散發清香，蜜蜂蝴蝶穿梭其中，好美麗的畫。

放學鐘聲響起，太陽落到中央山脈的那端，背起書包，走在回家的路上。稻田剛收割完，小鳥在撿拾遺落的稻穀，水牛農忙完靜靜的躺在那裏，嘴裡嚼著青草，背上幾隻小鳥幫它捉蟲子，好不悠閒。

日出而做，日落而息，鑿井而飲，耕田而食，是務農社會寫照。晚餐後坐在曬穀場，大人聊天，孩子玩耍，是一天中最輕鬆的時光，入夜了，外婆望著天，告訴我們明天又是晴朗的好天氣。