moso i’nʉskʉ, momza yu’eteuyunu ne taipahu ho toʉsvʉsvʉtneni ’e e’e no cou te yainenu nate hia ma’cohio niante peelʉi a’ʉmta tʉyʉca ho o’te poa aapayo’ʉa.

’enepio ci ’oahngʉ mo buacou ho engha na ’tohʉngʉhe. talʉi homo mici bua cou ho engha na ’tohʉngʉ, na’nosi epuutu ci pat’a’auna, os’o aha’va talʉa ’o puutu hola bua ciukoku la cocvi ho yainca “台灣國語”.

te’cu tompuka ’e tposʉ ta cou, o’ate ta’pepecvaza hote peelʉi ieni ta tposʉ ho tatotoyangzi ’e e’eto ho i’e h’oceoceonato, botngonʉ ci ’oahngʉ mo kaebʉ ho micu yaa tposʉa ’e cou, at’inghi mo kakutia namo a’ʉmtʉ mipo’ʉ’ʉmtʉ ahoza ta ahoisi ho ta’sansana ho etuhca ’e tposʉto, ko’koeno mo botngonʉ ci ’o’oko honte mici tmacou tmopsʉ ho mici buacou la na’nosi tma’angmu, hocieno tmapuutu homo tmopsʉ. holaeno mainca “pasuya” la mainca “basuya”, “tapangʉ” la mainca “dabang.” ’amoeno i’mi ho o’aisi ahoza to ahoisi ho ta’sansana aʉsvʉta ’e tposʉ ta cou.

talʉa ne mohton’a aʉsvʉtʉ ta e’e maitan’e, ohola a’ʉmta utasveni ahoza to “ㄅㄆㄇ” ho aʉsvʉta, a’vinano poa etuhcua. ’emo maica ci hia ma’cohio, ac’ʉhʉ maitan’e isi i’mizi no mito amameoi meelʉ bua ciukoku. hoci a’ʉmta tʉyʉca ’e e’eto ho peelʉi titha tmopsʉ, ’anteno atva’esi ʉmnʉ hoci mais’a ’e niala hia ma’cohio ne noana’o, macoconi peelʉi ’o tmu’aunasi, tma’aunasi ta tposʉto. mac’o yaica niante a’ʉmtʉ nongaco ’e e’e ta cou ho o’te aapayo’ʉ.

ihe na’no ’ucia itotonveni ta seifu ’ucia to’usni ho poa nongaco ’e e’eto, at’inghi mais’a o’amo tituhcu note ti’a’auna. ’emo macocono suezopʉ, ahoi tomo mamameoi yu’fafoinana, ’omo ma’cohio ci sensei, ntela i’nʉskʉ toehungu toʉsvʉsvʉtʉ ho biebimi note atva’esi ʉmnʉ ci hia ma’cohio.

 

 

 

有一次我們在台北聚集，針對如何教導鄒語才能夠不使其消失。

好多親友用鄒語敘述他們的想法。聽他們交談，發現雖想用鄒語表達，但大都是以漢語思維表述。我猛地想起閩南人講國語時，大家都說「台灣國語」。

鄒語文字發展約已二十幾年，毫無疑問的可以用文字陳述我們的語言和傳統文化。很多族人都很高興我們已經有文字，但是極少數人真正關注。有很多後輩們書寫鄒文或講鄒語時，大多是以英語思維、羅馬拼音，或用漢語音譯，例如「pasuya」會說「basuya」，達邦「tapangʉ」會說「dabang」。就是因為沒有經過基礎練習，如鄒語的發音、書寫。想起我們學習國語時，從ㄅㄆㄇ開始學起，讓我們努力學會、寫對，就因此我們才有今天的國語程度。

如果我們要抓緊我們的語言或可用來書寫，最好的方法就是像過去的教法，一個一個學會鄒語的發音和書寫，唯有這樣才能真正留住鄒語。

傳承族語，就是集合族內的長輩、青年、現任的族語老師每年有數次以上的研討，自己訂定學習的方向。自訂課綱，不斷的修正，由政府系統來指導課程。