ka temakesikesi a en ta kukumingqaku, kisuqadaqadau a patjemasulem a qucan sakamaya ta sengsengan ti ama. a sitjumaq nimadju kiqilja mata kakisupuan ta qadupu nimadju, qau, izua a maqevaqevau ta vaveciken. nu kaikaiv amen maqati a lemengeljeng tjaimadju, ljakua ayatua ikapusalu ti ina a madradrusidrus nu kamakan amen, avan nu madraudrau tu kigalju a sikanan, sa kapalak a kacavacavan, avan nu nia sipadjadjeli a patatideq ta kakan a cukui, a maljavar tu ita tu drusa kaiyan.
u paqenetjen aza kakaiyan ni ama, “ saigu sun ta su kakituluin? ” “ izua pacugan a kungkuan? ” “ nu izua su pinakasarukuya i varung tjumalji aen sakamaya. ” tjalja tjenglayan a kilangeng ta vilivililjan a kay. ljaki qaqunuan anan a en, ljakua “ a pinakasarukuya pinivarung ” liyau aravac. saljinga en tu izua na semedjalu a ramaljeng tu paseqeljing tucu a u pinakapazangal a pacugan. nu makakan, tedep anan ti ama ta kakisupuan. salim a en ta u vaveciken uta, ljakua ikana patjesazek a u vinaringan. ti ama neka nu tjenget tu makakai a men ta salimanan, a u suqelaman, tjara pinucugan anga ni ama.
nekanu inika tjenglay, inika rivadrek tua aljak a kama i kacuan, ljakua maretimaljimalji a sikiljivakan nua tjara macidicidilj a kaman.
izua pakatakay, izua pakata vecik, izua sipatukulj kina pasemalaw a pakeljang tua vinarungan katua mavarungan ta aljak.
a inikana temakesi makulung a matjakay, sa inika macaqu tu kudain a sa keljang a mareka aljak tua kininemeneman nimadju. siayanga zua na temakesi tu ljiavavaw, pakata veciken a pakeljang tua kiljivakan, tua sapakedrengan ta aljak.
小學念書時，父親因為工作的緣故一天忙到晚。他一回家就躲進他的書房，在那裡緊張地趕寫稿子。只有在吃晚飯的時候才能見他一面，又因為母親不許我們在飯桌上跟父親高談闊論，免得他忘了細嚼慢嚥，壞了身體，只能隔著飯桌交換微笑，交換一兩句簡單的對話。
我記得父親常說的是：「功課會不會？」「學校裡有什麼事情嗎？」「心裡有難題儘管告訴我。」最後那一句話是我最愛聽的。我雖然年紀還小，但是「心裡的難題」卻不少。我是需要一位親切的長輩幫我解決這些難題的。吃過飯，父親又進了書房。我也忙起功課來，但心裡總覺得遺憾。父親忙得沒工夫跟我談，我的遺憾，父親也一定注意到了。
第二天早晨，我的書桌上往往會有一封信，那是父親深夜做完工作後，為我寫的。他在信裡，繼續飯桌上沒說完的話，替我解釋疑難，親切地給我指路。為了細細地看，我喜歡把信放進書包，在學校裡利用休息的時間讀信，就像聽到父親親切的談話一樣。