Sowal sa ko fofo ako i takowanan, “ Yo kaemang ho kako, ano mitilid i, tanosaripa:’ sa talakongkoan. Makafakeloh ko lalan itiya ho, ano o laloodan to faedet ko romi’ad i, romakat sa i lalan to katayra i kongkoan, misatokiyakiyal a misahikihiki to oo’, misateroteroc a comikay, matalaw to karakaman no saripa’. Ya satapang i, cowa ka eca marakam, macocok, sanalsalen a caenget ko saripa’, ikor to i, mafana’ to a pakalawac no lalan a romakat, mililisto to semosemotan a romakat, nga’ ca karamok no faedet ko saripa’. ” “ Wata! Kasapaan, kahemekan ko ’orip iso fofo i kaemang ho saw! ” han ako ci fofo ako.

Do^do sato ko pitawcikel no fofo ako, “ I fatad no lalan to katayraan i kongkoan, ira koya sopi, sakidefet sa i lilis no lalan a malengaw, mipapahanhanay kako itira a misalama toya papah no sopi, ma:olahay kako a mitatefin to papah nira, hay tefing han mafekotay kira! ” “ Fofosaw, mahecad kita maolah a misalama to sopi! ” han ako si fofo ako. “ Ano sapiliyasan toya matarangay no cidal a lalan, ripa’en ako ko lengaw noya sopi. ” “ As, cowa tahaceka ko saripa’ iso haw? ” han ako si fofo ako. “ Mananamay cowa kasikoco kona oo’ a romakat, mansa kahefaen toya sopi a romakat, cowa kafana’ to adada. Hayken, o kakifetol to no ’ofil alatek kona saripa’. ” san ko fofo ako.

Hemek sa kako a mitatengil to pitawcikel no fofo ako! “ Fofoaw, cowa paka’aca ko wina iso to koco itiya haw? ” “ Iraay to koya tadakoco ako cecay, ka cowa kananam a cikoco kona oo’, so’ot hananay ko saso’ot no koco a mica’elayen i ’afala. ” Feriwferiw sa ko fali toya dadaya, tanoolah sa kako a mitengil to tawcikel ni fofo ako to ’orip nira i kaemangan nira.

Toya kalaholoholol niyam to dadaya, cowa ko mamatawal ako ko ’orip no kaemang ho sa ci fofo, kako han to i, cowa ko mamatinako ako ko matiniay a ’orip, cowa ko mamafana’ kako to samaanay ko tanosaripa’ sanay a romakat to cifakelohay a si’elac, miripa’ haca to citafaay a fakeloh. Kaorira, mafana’ay to kako tona ratoh no tawcikel ni fofo, kalimlaen ko losid iso, ’orip iso sanay. Aka ka apacang han ko kalolosid, aka pisaloya to romi’ad iso, sanay ko tatodong nona tawcikel.

以前，打赤腳去學校，路上都是石頭路，走馬路是跑跳碰。剛開始腳底刺刺癢癢，走一段路後自然消失。

夏天，走在太陽底下，沿著路邊走草皮，走起路來踮著腳尖，才不會燙到腳底。

赤腳在路上最常踩的草是含羞草，含羞草有如開花般的往外長，好踩又不會燙到、刺到腳底，因為腳底長出厚厚的繭。

童年赤腳奔跑在田埂的歲月，經過小徑找些可食用的野果，打赤腳與土地接觸的時間一久，練就一雙耐得住冷熱的鐵腳。

當學校宣布要遠足，開心地叫起來「哇！」，想著又期待媽媽會幫我準備便當！不知媽媽會準備什麼菜？便當盒裡若有蘿蔔炒蛋、黑豆鼓炒小魚乾，就是最豐富的便當。遠足的前一夜，開心地無法入睡。遠足旅行必須穿鞋子，由於不習慣穿鞋，顯得彆扭不自然，就把鞋帶綁在一起，掛在脖子上打著赤腳去遠足。