O Taywan hananay i, o kalomahadan no mita. nga’ ayay ho “ O ’Amis ho kako, ” sa ko sowal no mita no hatini, ka ikol to i, nga’ ay ho “ o ’Amis kako. ” han ko sowal? Itiya ho o mitiliday ko akong ako to no Dipong, mafana’ay misano Dipong a caciyaw. Mahapinangay i kimad ningra ko waywayan no Dipong, ano o sowal to, o ’orip to, mahecad o Dipong ko pinangn nira; mansa saroma sanay a nengneng ci akong ako, ano o ’Ami ’amis ko tireng ningra a mahecad ci fufuan i, sasiwatid sanay ko pinangan nira. Ya i’ayaw ho i, mahemekay kako to kaidahi ni akong ako, malalokay kako pahiyo to kapot to kafana’ no akong ako caciyaw to no Dipong; ’araw han i, o ma:raraway ko hatiniay a harateng.

Masalamit ko serangawan no mita itini tona Taywan, mirayray kita to taneng no liteng ita, ka mapalakisaway ko caciyaw no mita, mapalalangay kita misano ’Amis a caciyaw, mapatangic kita minanam to sowal, likisi ato serangawan no tao. Pina to ko kafafalic no citay, oyanan to a mapacieci kita a milayap to sowal ato serangawan no tao; layap sa ko akong ako tona no tao, misarikecan ato mipakafana’an nangra, ka hatinien no mita a mitoor haw? itini tona citay no mita, samaanen no mita misi’ayaw ko rayray no caciyaw ato serangwan no mita? “ Cima kita? ” han milicay ko roma a finacadan i, calowayay a pacakoen kona licay, kaorira o karawrawan to no Yincomin kona licay to “ cima kiso? ” sanay. Latek i, o ’icel no mipakafana’ay koni, nifalican nira ko harateng no mita, mipatoro’an nira ko halalan no miharatengan no mita. Nano kaemangan a pakafana’en kako to no tao a serangawan tahanini; kaemang ho mafana’ay ho kako a caciyaw to sowal no ’Amis, mitilid i kowosiyaw, kocong, ato kawcong, awaay ko pakafana’ ay to rayray no sowal ato serangawan no Yincomin i kongkoan, mansa fokil sato kako, tawal han to ako ko sowal no ’Amis.

O ’Amis kako saan kako, mafokil kako a caciyaw i, o ’Amis ho kako saw? ’Ano awa to ko sowal no mita o ’Amis i, nga’ ay ho “ o ’Amis kako. ” han ko sowal haw? o Yincomin kita sa i, o no kowaping aca ko kafana’an a caciyaw? Saka, o sasi’ayawen no mita koninian a demak, cima kita? Samaanay ko pihapinang no miso to serangwan ato ’orip no mita.

Ano hacowa to, misiwkay kako to ’orip ako i ka’ayaw no ’alomanay i, sata’angayen ako ko ngiha’ a pakafana’ ko ’alomanay to o ’Amis ko tireng ako, nanay nga’ay i google a mikilim to tilid no ’Amis.

台灣，是我們生長的土地。現在，我還可以說：「我是原住民」。但是未來，我還能說：「我是原住民」嗎？

我的外公是受日本教育長大，說著流利的日語，濃濃的日本人氣質。一開始我覺得我有一個很酷的外公，然而我發現這其實是完全錯誤的觀念。

我們在我們的土地發展了自己的文化，傳承祖先的信念，但是我們曾經被禁止說自己的語言，被強迫接受別人的教育。在新的政府下我們依然被新的語言，新的文化所同化；我們的時代我們該如何面對我們的語言和文化呢？

「我們是誰」對我們原住民來說已經變成了一個問題。也許這就是教育的力量，支配著我們的想法、主導我們的思考，到現在我已把我的母語忘的一乾二淨了。如果我說我是原住民，但是連自己的語言都不會說，那我還是原住民嗎？這就是我們這一代面臨的問題，對於自身文化的認同，對於自我價值的混淆，等著我們去解決。

將來有一天，我可以在台上自我介紹時，勇敢地說我是原住民，都必須由我們去努力、等待我們去實現。