Ringaring sato ko cidal nai kaetip a maepod, o kakereman to no romi’ad, kalafian mahadak to ko fu’is i kakarayan a samiyamiyat sa, tada makapah a nengnengen, o kato’emanan to alahadahadak sato ko takikay miraradiw, satapang ho, hacecacecay sanay ho a matekal  mafafalicfalic ko honi,  Ikor to saraawaw sa mihecad a paradiw macacad to ma’esolay a ngiha, makapahay a tengilen.

O maomahay a tamdaw mihawikid to pitaw ato lalosidan a tamolongen micedeng to a minokay, pacelem matayal to papacepacem, kato’emaman to ko romi’ad o pinokayan to a malafi, nga’ o pasela’an to a maomah, o sakafecul no paru no luma’ ko sakalalok a matayal. I ecaecanan malalitemoh malalicay ko maomahay, masasiwiwing to saka ira no kadufahay a pinalidung anini a mihcaan. Masasowal a macacaliw to harateng tono cila a tatayalen. o mananengay awaay ko mali’angay, tada o makapahay a niyaro’ kunini.

Mahadak to ko fulad, feliw feliw sa ko fangsisay a fali, itini i ecaecanan maledefay no cecay tingalaway sakahemaw sa ko salo’afang,  oya calipacip sanay a radiw no takinay nai pala kahirahira sa mahoni nai cowacowa. O kaemangay i niyaro’ masatapang to misasalama i pipawalian to panay, o malitengay maro’ i fasolan a mahahololhlol a macacawma’.

Roma sato, o fafahiyan no niyaro’ cilinom a mitatapid to riko’, ira ko roma mitayal to fafohecien to ma’icangay a ’ariray, matomes no lihadayay maemin ko tamdaw. Lafii to malahedaway to ko honi no takinay, awa to matengil ko radiw no nangra. Tona hekal awa to ko temitemik pahater sato,

Mareda’ to ko futi’ no tamdamdaw, O tedi widawid no panay matedi no fulad matoya salangdaw sanay a tapelik no riyal.

Kamonihalan, mitamolong to ko maomahay to lalosidan romakat I ecaecanan, misatanga to tono aniniay a tatayalen, oya kakerekeremay tadengal to mahadak to ko cidal nai kawali.

I kor to, waho sato a maacang to ko tamdamdaw lihadayay sa ko faloco’ a ma’orip i niyaro’, o mamalingad tayra i kongkoan a mitiliday a kaemangay, maka mahadakto romakat i lalan,

Todong to o liyaw no romi’ad, o raawaway ato pitatawa a ngiha ma’sol a tengilen, misatapang to ko tawa a honi matengil i niyaro’.

蟋蟀在黃昏高聲歌唱，聲音低沉而生澀，當星星在昏暗的天空中出現時，和鳴的歌聲已變得流暢柔和。

農人們，背著鋤頭慢慢地走回家去，為了一家人的溫飽而辛勤工作。在田埂間相遇，互道平安，祝福對方今年大豐收，也互相提醒明天重要的工作。

月亮出來了，清新的微風陣陣吹來，田野上瀰漫著一種純淨而又神聖的氣息。蟋蟀的歌聲流暢而堅定地在田野各處鳴響。部落裡的小孩開始在曬穀場上嬉戲，大人們坐在草蓆上聊天。

婦女們有的拿著針線修補衣服，有的還忙著用手撥下乾玉米上的玉米粒，每個人都滿足而幸福。深夜裡蟋蟀的歌聲漸漸消失，整個世界都安靜下來。人們進入了夢鄉，稻穗在月光下泛著青綠色的波浪。

 天還未亮，農人們已揹著農具走在田埂上，開始今天的工作。漸漸地，東方隱隱透出了亮光。不久之後，出現了一大片的彩雲，接著升起了一顆熊熊的火球。

部落裡開始變得熱鬧了，學生們開始出現在前往學校的部落道路上，部落的一天在學生們的嘻笑聲中正式開始了